Flexibele bouw
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Flexibele bouw, ook wel adaptief bouwen genoemd, richt zich op het ontwerpen en realiseren van gebouwen die eenvoudig aangepast kunnen worden aan veranderende functies, behoeften of omstandigheden gedurende hun levensduur.
Omschrijving
Deze bouwmethode houdt rekening met toekomstige ontwikkelingen, zowel in gebruik als technologie en maatschappelijke vraagstukken. Door flexibel te bouwen wordt de levensduur van een gebouw verlengd, wat bijdraagt aan duurzaamheid door onder meer minder sloopafval en efficiënter materiaalgebruik. Aspecten van flexibel bouwen zijn onder andere aanpasbare indelingen met verplaatsbare elementen en de mogelijkheid tot het eenvoudig aanpassen of uitbreiden van installaties. Het concept overlapt met en wordt vaak genoemd in combinatie met termen als IFD (Industrieel, Flexibel en Demontabel) bouwen en modulair bouwen, waarbij prefab elementen en demonteerbaarheid centraal staan.
Toepassingen en methoden
Flexibele bouw wordt toegepast in diverse gebouwtypen, zoals kantoren, scholen en zorginstellingen, waar de functie of indeling in de loop der tijd kan wijzigen. Een belangrijk principe is de scheiding tussen de hoofdconstructie (drager) en variabele onderdelen (inbouw), zoals binnenwanden en installaties, die eenvoudiger aangepast kunnen worden. Modulaire bouwsystemen, waarbij gebouwdelen prefab in een fabriek worden geproduceerd en op locatie worden geassembleerd, sluiten goed aan bij de principes van flexibel bouwen, mede door de snelheid en de mogelijkheid tot hergebruik van modules.
Vergelijkbare termen
Modulaire bouw
Gebruikte bronnen: